Napady nieobecności – diagnoza

Podczas diagnozy lekarz poprosi Cię o opisanie objawów Twojego dziecka. Zapyta, jak często występują te symptomy i jak długo trwają. Lekarz zapyta również, czy inni członkowie rodziny mieli podobne objawy lub byli leczeni z powodu jakiegokolwiek rodzaju padaczki.

Lekarz przeanalizuje historię medyczną dziecka, w tym:

• wszelkie przypadki urazów przy porodzie
• poważny uraz głowy
• infekcje dotyczące mózgu, takie jak zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowych

Lekarz przeprowadzi dokładne badanie przedmiotowe. Obejmuje ono pełne badanie neurologiczne dziecka.

Następnie mogą zostać wykonane rutynowe badania krwi. Pozwolą one sprawdzić, czy nie występują typowe choroby medyczne, które mogą imitować padaczkę lub wywoływać napady. W większości przypadków wyniki badania fizycznego i badań krwi dziecka będą prawidłowe.

Jako ostatni krok w procesie diagnostycznym, lekarz może zlecić wykonanie elektroencefalogramu (EEG). Badanie EEG jest bezbolesne. Wykrywa aktywność elektryczną w mózgu dziecka i przekłada ją na serię wydrukowanych wzorów. U wielu dzieci z padaczką nieobecności, EEG pokazuje specyficzny wzór, który potwierdza diagnozę.

Przedłużający się napad nieobecności

W niektórych przypadkach lekarz dziecka może obawiać się, że napady nieobecności są związane z nieprawidłowością strukturalną, jak również elektryczną mózgu. Lekarz może zlecić badanie rezonansu magnetycznego (MRI) lub tomografii komputerowej (CT) mózgu dziecka.  Powody wykonania badania obrazowego obejmują:

• nietypowy wzorzec objawów
• nieprawidłowe wyniki badania fizycznego lub neurologicznego
• stan, który postawiłby dziecko na większe ryzyko wystąpienia napadów, takie jak:
• uraz porodowy
• uraz głowy
• zapalenie mózgu
• zapalenie opon mózgowych